"Patologicznie rozwinięta chęć dominowania i kierowania innymi ludźmi. Chęć posiadania władzy i jej monopolizowania najczęściej wynika z potrzeby przezwyciężenia niskiej samooceny. U wielu ludzi dążenie do władzy jest traktowane jako środek kompensacji naruszonej lub niedostatecznej samooceny. Według E. Fromma żądza władzy nie wypływa z siły, ,,lecz ze słabości. Jest to wyraz niezdolności indywidualnego ,,ja” do samostanowienia i samoistnego życia. Jest to rozpaczliwe usiłowanie by z braku siły autentycznej uzyskać siłę wtórną”.
[J. Penc]
Nie, nie będzie o głośnej książce, ani o jej ekranizacji.
Nie będzie też o wielobarwności życia.
Będzie o wielu odcieniach jednej barwy. Gdzie całkiem możliwe, iż kryje w sobie więcej perwersji niż rzeczona lektura.
Po jednej stronie może być każdy - dowolność metrykalna, w zakresie wykształcenia, aparycji - zaś po drugiej - jest stały, niezmienny pakiet cech, które łatwo zidentyfikować.
Józef Wieczorek w swoim opracowaniu o mobbingu w internecie pisze: ”Mobbingowi poddawane są zwykle osoby, które czymś się wyróżniają wśród swojego otoczenia, czy to zbytnią inteligencją, czy wiedzą, czy aktywnością, czy uczciwością itd., itp. Trudno takie osoby znieść w swoim otoczeniu, więc najlepiej jak się je wykluczy ze środo- wiska o cechach przeciętnie bardziej »ludzkich«”.
Rozróżnienie pomiędzy konfliktem a nękaniem jest proste. Konflikt jest epizodycznym zdarzeniem, gdzie często obie strony dążą do jego wyrugowania. Do wzajemnego wypracowania porozumienia.
Nękanie - to zawsze chroniczna sprawa jednej osoby. Gdy trwa kolejne lata - nie ma już zadnych wątpliwości.
Typologia cech osoby nękającej innych:
traktuje innych instrumentalnie,
nie odczuwa wyrzutów sumienia z powodu wykorzystywania i poniżania innych,
nie ma zdolności empatii,
deprecjonując i poniżając innych dowartościowuje się,
posiada wyolbrzymione poczucie własnej wartości,
nie przyjmuje do wiadomości krytyki swoich działań,
egoista i autokrata,
podstępny, tchórzliwy i zakłamany,
negowanie odmiennych opinii,
podnoszenie własnej wartości w oczach swoich i podwładnych poprzez poniżanie innych
sam udaje ofiarę
Pojawia się istotne pytanie - jak w danej historii wyłuskać agresora od osoby nękanej.
Kto ciągle zaczyna, kto szuka w różnych miejscach /real, net/ a kto odpiera atak.
Dlatego nie ma nic łatwiejszego niż zdemaskowanie teatru nękacza udajacego ofiarę.
Chroniczny nękacz to osoba charakteryzująca się wysokim poziomem biernej agresji, pozwala zrekompensować brak zaufania do samego siebie. Pobudką mobbera jest strach lub potrzeba terroryzowania otoczenia, żeby pozbyć się swojego lęku, projektując go na innych.
Nękacz działa sam, albo w komitywie. Co-mobberzy - to ci, którzy popierają i umacniają agresorów, i side-mobberzy - osoby bardziej "kreatywne", które podsuwają pomysły na nowe formy nękania.
Z kilku typów - nękacz chroniczny, któremu szykanowanie innych daje satysfakcję za sługuje na większą uwagę, gdyż jego działania najczęściej wynikają z zaburzeń osobowości.
Spór, nawet bardzo emocjonalny, róznica zdań, polemika - może mieć ostry przebieg i charakter. Jesteśmy ludźmi.
Ale liczone w latach kąsanie, gdy kąsacz z definicji jest obojetny komuś i wręcz zbyteczny, bo ma prawo być przecież bezbarwny, nudny i nieinteresujący...to jest to irracjanonalna, neurotyczna próba wyjścia agresora z poczucia własnej szarości. Liczona w latach - nie zostawia żadnych złudzeń.
"We wszelkich ludzkich relacjach, gdy dochodzi do sytuacji krytycznej, pozostaje jedno jedyne pytanie: Jak postąpiłaby teraz Miłość?" Walsch Neale Donald (Rozmowy z Bogiem - Księga I)
Clip w zupełnym oderwaniu od treści wpisu.
